Thanksgiving

Hallo lieve mensen,

Donderdag 22 november was toch wel een speciale dag, dit om 2 redenen. Ten eerste was het precies 3 maanden geleden dat ik mijn lieve familie en vrienden heb verlaten om dit avontuur te beginnen. Maar het was natuurlijk ook Thanksgiving.
Maar wat is Thanksgiving nou eigenlijk? Ik heb van de mensen om me heen vernomen dat Thanksgiving een nationale feestdag is in Amerika en Canada en dat het een dag is waarop je laat zien dat je dankbaar bent voor de goede dingen in het leven.

De dag begon vroeg voor mijn hostmom. Om half 6 in de ochtend was ze al bezig met het maken van snacks en koekjes. Toen ik wakker werd, om half 11, was er al een heleboel lekkers gemaakt. Op tafel stonden peanutbutter cookies, chocolate-chip cookies, brownies, gevulde eieren, appeltaart en gesneden groenten die je kon dippen in een sausje.
De o zo bekende turkey was al in de oven en de aardappelen waren al geschild. Dus ja, je zou kunnen zeggen dat Thanksgiving een dag is waarop men niet stopt met eten.

Terwijl ik mijn hostmoeder aan het helpen was met koken, was er een football game op de televisie. Er zijn altijd wat wedstrijd op de televisie, wij keken naar de strijd tussen Houston en Detroit...en het was behoorlijk intens. Ik was voor Detriot, en Ken (hostdad) was voor Houston. Tja..helaas had Houston gewonnen in de extra tijd.

Ondertussen kwamen Dusty en Miranda langs. Dusty is de broer van Tasha en Miranda is zijn vriendin. Rond 5 uur zaten we gezellig aan de tafel en smikkelde we van de kalkoen. Daarna speelden we een spel, terwijl er ondertussen een andere wedstrijd begon op tv.
Het was een spel waar je constant voor aap stond. Zo moest iemand een beatboxen voor 15 seconden, een ander moest een ford bouwen met kussens en dekens en daaronder blijven totdat ze weer aan de beurt was...en weer een ander moest over de grond rollen en gillen: ''Get of my land, Get of my land''. Yeah..Pretty embarrassing!!

Rond de avonduren keken we met z'n allen naar de resultshow van Xfactor...Natuurlijk waren Tasha en ik pissed, want er is één persoon die zo ongelofelijk annoying is, maar die nog steeds in de competitie zit!! Ugh..
Na Xfactor stapten Tasha en ik in de auto en reden we naar Bangor voor onze Black Friday shopping. We kwamen daar aan om 10 uur in de avond, en er stond al een mega ( en met mega bedoel ik ook echt mega) rij voor BestBuy , Kohl's en Macy's. Wij besloten om lekker in de auto te wachten tot half 12..want het was koud buiten!!!!
Het is wel echt raar om te shoppen midden in de nacht. Het was zo druk en de prijzen zijn zo cool. Ik heb onder andere een Abercrombie&Fitch tshirt voor 15 dollar gekocht. Tjaa...dat is natuurlijk super goedkoop. Echt alles was in de uitverkoop. Maarja, er is ook een heleboel rotzooi in de aanbieding. Ik heb in ieder geval weer een leuke ervaring erbij en leuke dingetjes gekocht :)

Nu dat Thanksgiving over is, kan de kerst beginnen..je hoort dan ook alleen maar Kerst muziek. Inmiddels hebben wij onze kerstboom al in de woonkamer staan. We hebben deze zelf uitgezocht en gezaagd. Bij ons in de buurt is er een mega veld met alleen maar kerstbomen van klein tot groot. Het versieren is natuurlijk altijd leuk. We hebben Christmas ornaments gemaakt van meel, zout en water. Nadat we die gebakken hadden gingen we ze verven...en hup de boom heeft leuke vormpjes als versiering. Lekker goedkoop en creatief! Can't wait for Chistmas!!!

xoxo

Orkaan Sandy

Hallo lieve mensen,

Even een kort berichtje uit de Verinigde Staten.
ALLES GAAT GOED MET ME =)... voor de mensen die zich zorgen maakte!
Zoals jullie allemaal weten wordt de oostkust van Amerika Sandy de orkaan. Niet alleen in NewYork en NewJersey hebben ze er last van, maar ook hier in Maine kunnen we Sandy voelen.

Toen ik vanochtend wakker werd om naar school te gaan, merkte ik al gauw dat er geen stroom was. Éen van de stroomkabels was beschadigd aan het einde van de straat. Helaas kregen we geen telefoontje dat school was gecancelled. Nou, douchen, tanden poetsen etc. gaat niet gemakkelijk in een badkamer met 2 kaarsen. Maar ik heb het in ieder geval overleefd. Eenmaal op school leek het op te klaren buiten.
Dit was totdat er rond half 1 in de middag stevige onweersbuien kwamen met hoosbuien waar je u tegen zegt. Lampen in de school begonnen te flikkeren, maar natuurlijk werden we niet eerder dismissed.
Het regent hier echt super hard nu. De pond in onze driveway is inmiddels flink aan het overlopen.Niet alleen regen, maar ook stevige windstoten hebben we hier. Windstoten van 60 mph. Bomen hier om me heen zijn lekker heen en weer aan het waaien...hopende dat ze niet omvallen.

Op het nieuws hebben ze gezegt dat we het hier in Maine vooral vandaag en morgen ochtend zullen meemaken. Maar in ieder geval is het niet zo erg zoals in NewYork!!!

xoxo

Play-off game

Hallo lieve mensen,

Hier gaat nog steeds alles helemaal prima in the States. Ik heb het nog steeds erg naar m'n zin hier. Ik wil bijna zeggen dat ik niet meer terug wil! haha

Gisteren was helaas een mindere dag. Het Nokomis Girls Varsity Soccer had hun play off wedstrijd. Wij zaten in de laatste 12, als we deze westrijd zouden winnen, gingen we naar de kwartfinale van het Maine State Championship.
Begin van de week wisten we nog niet de exacte tegenstander, het zou of OceanSide of Ellsworth worden. Eerder in het seizoen hadden we met 4-2 van OceanSide verloren, dus die wilde we helemaal niet meer tegenkomen. Ellsworth hadden we nog nooit gespeeld, maar we wisten dat ze super goed waren. Uiteindelijk is de tegenstander dan uiteindelijk Ellsworth geworden.

Maandag tot en met donderdag hebben we heel hard getraind opbalcontrole en triangle passing.
De coach is naar één van de wedstijden gaan kijken van Ellsworth. 2 Meiden van dat team kunnen super ver ingooien doordat ze zo een flip doen. Echt super cool om te zien :) Maar anyways...Hij is er ook achter gekomen dat Ellworth 70% van hun doelpunten maakt uit corners.

Na een week hard trainen was dan eindelijk de dag aangekomen. We werden om 12 uur dismissed van school. Met de leuke gele schoolbus reisden we af naar Ellsworth. Na een warming up van 47 minuten en een pep-talk van 10 minuten kon de wedstrijd dan eindelijk beginnen. We waren er helemaal klaar voor!!
Helaas kwamen we al snel op achterstand, na 12 minuten stond het scorebord op 1-0 voor Ellsworth, door een lucky shot dicht bij het strafschopgebied. We gaven niet op en speelde goed verder. We kregen een aantal kansen, alleen geen van ons kon de bal in het net krijgen.
We gingen de rust in met een 1-0 achterstand.

In de rust vertelde coach wat we beter moesten doen en waarom we dat moesten doen. Opnieuw gaf hij een kleine speech over dat dit wellicht de laatste wedstrijd voor de Seniors kan zijn, en dat we alles moesten geven voor de Seniors. Dat deden we dan ook.
De tweede helft begonnen we fel. We hadden veel balbezit en speelde goed over. Halverwege de tweede helft begon de tegenstander vies te spelen.
Één van onze verdedigers kreeg een bal op haar neus, terwijl er al gefloten was. Ze schoot dus de bal expres. Helaas moest ze met een flinke bloedneus het veld af. Vervolgens werd onze links achter flink onderuit gehaald, en hield een knieblessure eraan over. Ook zij moest het veld verlaten.
Ondertussen kregen we opniew een goal tegen. We stonden met 2-0 achter en we hadden nog 13 minuten. We gaven alles. Dit was totdat onze striker (spits) getrapt werd in haar buik. Ook zij kon niet meer verder spelen.
Vanaf dat moment had iedereen het gehad. We wilden niet meer verder spelen, we wisten dat we deze wedstrijd niet meer konden winnen. Dan kwam ook nog eens 32 seconden voor tijd de 3-0.

Ik denk dat er 4 of 5 seniors op de grond gingen zitten, huilen. Het was over. Het voetbalseizoen is over, en voor de seniors was het hun aller laatste wedstrijd.
Tranen waren overal. Het enige wat je kon doen was elkaar troosten. Dat deden we dan ook!

Één ding weet ik wel, en dat is dat ik een super ervaring erbij heb. Ik kon me geen beter team wensen om dit jaar mee te spelen. Op dit moment proberen een aantal meisjes me over te halen om mee te doen voor de try-outs voor het Basketball season, maar ik weet niet of ik dat wel ga doen. Ik heb nooit basketbal gespeeld, en ik ken de spelregels niet. Maarja, ik zal er in ieder geval over nadenken :)

Zo, dat was weer genoeg geklets van mij!

Toedeloekies

Homecoming

Hallo lieve mensen,

Eindelijk weer een verhaaltje vanuit the States.
Afgelopen week was het homecoming week op onze school. Het is erg lastig om uit te leggen wat het precies inhoud, je moet het gewoon zelf meemaken.
Het heeft in ieder geval veel te maken met de sports teams en geld inzamelen voor een goed doel. (Something with the army..)

Maandag t/m donderdag ochtend, in homeroom, had je de kans op posters te maken.
Op de meeste staat het team, de namen en GO WARRIORS. Erg leuk om te zien hoe creatief men hier mee om gaat.
Donderdag middag zijn wij, het meisjes voetbalteam, het veld op gegaan om een auto op te pimpen...met andere woorden we mochten het helemaal onderspuiten en de raarste dingen erop schrijven. Natuurlijk kon ik het niet laten om op de bumper ''Dutch'' te schrijven. Anyways, de auto komt van een dump, dus was vrij weinig waard. Elk teamlit moest kaartjes verkopen waarop men een tijd neerzet. Het ging erom hoe lang de motor het zou doen. Degene die er het dichts bij zat zou een prijs winnen.

Op vrijdag moesten alle sport teams zichzelf presenteren. Wij hebben ervoor gekozen om dit te doen op het nummer Waving Flag. We hadden een dansje ingestudeerd, en later zijn we op het idee gekomen om dit in het donker uit te voeren. Ons lichaam zat vol met glowsticks, dus je zag alleen maar lichtjes bewegen. Het zag er echt cool uit.

Op zaterdag zou dan eindelijk onze homecoming wedstrijd zijn tegen MCI. Helaas kwam de regen met bakken uit de hemel...onze wedstrijd van gecanceled.
Gisteren, maandag, konden we dan eindelijk spelen. Veel toeschouwers kwamen opdagen...het was echt een super sfeer. We hebben de wedstrijd met 1-0 gewonnen...maar o mijn god wat speelde we slecht. Één van onze slechtste wedstrijden dit seizoen. Maar we hebben in ieder geval gewonnen, en dat is het belangrijkste. Na de wedstrijd was het tijd voor de auto...Mensen die tijden hadden ingevult zoals 3 uur 20 minuten en 4 seconde baalde erg. De motor deed het namelijk voor precies 27 seconde. Niemand zat er dichtbij..we weten dus ook niet of er een echte winnaar uit is gekomen.

Verder gaat alles prima hier in Amerika. Ik merk gelukkig nog niks van heimee. Ik wordt alleen wel een beetje gek van mijn contactpersoon hier in Maine. Ze is echt een stalkertje. Constant wilt ze weten hoe ik me voel etc.
Ik heb nog steeds de grootste lol met de meiden, dus alles zit primaaa!

Nou dat was wel weer genoeg geklets van mij!
xxxxxxx

First week @ school

Hallo lieve mensen,

Hier in de States gaat alles prima. Still no culture shock for me! Deze week natuurlijk begonnen met school. En omg, het is echt precies zoals je in die films ziet. Die brede gangen, die klaslokalen en natuurlijk die grote kluisjes. Ik heb eigenlijk twee kluisjes : 1 normale en 1tje in de kleedkamer. Hahaha je had me moeten zien de eerste keer, ik faalde 'm hard. Je hebt natuurlijk zo een cijfercode die je iedere keer rond moet draaien...nou echt hele technieken heb je ervoor nodig! (:

First Soccer Game

Hallo allemaal!

Vandaag had ik dan voor het eerst een voetbalwedstrijd in the States. Geheel onverwacht vond de coach me goed genoeg om mee te gaan naar de wedstrijd.

Vergeleken met in Nederland, gaat het er hier heel anders aan toe. Om 8.00 uur in de ochtend vertrokken we met de schoolbus naar Belfast. Na een gezellige busrit kon het echt beginnen. Ten eerste hebben wij een normale warming-up. Iets wat we in Nederland nooit deden. Na een warming up van minimaal een half uur riep de coach de 11 speeltsters die begonnen bij zich. Deze 11 meiden, en de 11 meiden van de tegenstander, werden om de beurt het veld opgeroepen (Voornaam, achternaam en nummer). Nadat alle 11 speelsters van Nokomis en de 11 speelsters van Belfast op het veld stonden gebeurde er iets wat ik totaal niet had verwacht: Het volkslied van Amerika. Op het veld en langs de kant hield iedereen elkaars pink vast en keken we richting de Amerikaanse vlag. Het leek echt alsof ik een wedstrijd zou spelen voor het Amerikaans elftal, zo officieel gaat alles eraan toe! Echt super cool!

In de eerste helft heb ik niet gespeeld. We stonden in de rust met 2-0 voor. De coach was niet tevreden over het presteren van het team. We hadden namelijk makkelijk al 4-0 voor kunnen staan. De tweede helft ging veel beter. We speelden veel over en communiceerde goed met elkaar. De laatse 20 minuten van de wedstrijd mocht ik spelen als een links buiten. Op het moment dat ik het veld in kwam was het 3-1 voor Nokomis. Ik mocht veel corners en vrije trappen van ver nemen, aangezien iedereen onder de indruk is van mijn schot. Zo gaf ik net 5 minuten voor het fluitsignaal een assist aan onze spits, 4-1. In plaats dat iedereen naar de spits rende om haar te feliciteren met haar doelpunt, kwamen ze allemaal naar mij om te zeggen dat ik een perfecte pass heb gegeven! Ego-booster! hahaha

Het is echt heel leuk om het hier in Amerika mee te maken. Het is zo anders en zo leuk!! De sfeer in het team is echt geweldig! We hebben ook iets dat ''Secret Supporter'' heet. Je geeft hierbij een tasje met snoepjes, sportdrankjes, fruit etc. Iedereen krijgt één tasje van een bepaald teamgenoot, alleen je hebt geen idee van wie het is...vandaar de naam SECRET supporter :).

Dit weekend hebben we verder vrij. Dinsdag hebben we weer een practice...en dinsdag begint ook de school hierzo. Dus spannend!!!!

Xxx

Meet the family

Hallo lieve mensen!

Gistermiddag heb ik dan eindelijk mijn familie ontmoet. Op de airport stonden ze met een heel lief bordje: Welcome Home Tirza! Het was echt heel lief. Ik had verwacht dat het een beetje awkward zou zijn, maar dit was het totaal niet. Ik kreeg meteen hugs van iedereen. Het was echt fijn, ik dacht meteen, bij deze mensen kan ik wel een jaar blijven :).

Wij zijn niet meteen naar huis gegaan. We zijn eerst ergens iets gaan eten, en vervolgens zijn we naar voetbalwedstijden gaan kijken. Dit was echt heel gaaf, een voetbalveld op een American Football field. Het was gewoon super cool. Ik heb daar ook gelijk een paar vrienden ontmoet van de familie. Vervolgens zijn er langs de wallmart gegaan om het een en andere te kopen. Rond het avondeten zijn we dan eindelijk naar het huis gegaan. Nou, het is echt prachtig. Ik ben niet echt een landschap mens, maar dit is echt geweldig.
Ik heb ook gelijk kennis gemaakt met Leo, the puppy. O my god, he is sooo cute!!!!!

Ik heb meteen geholpen met avondeten. Mijn host mom zou taco's maken, dus heb meteen geholpen met dingetjes snijden enzo. Na het avondeten heb ik mijn typisch Nederlandse cadeautjes gegeven. Ze vonden het echt geweldig. Ze zijn helemaal gek van stroopwafels, en die kookboek die ik had gegeven is ook erg in de smaak gevallen. Gelukkig maar! En opnieuw waren daar de hugs om me te bedanken.

OHJA! Ik ben echt super excited over 2 dingen:

1. I AM A SENIOR! DAT BETEKENT PROM & GRADUATION! (en een jurk....)

2. IK KOM MISSCHIEN IN HET MEISJES VOETBALTEAM.

Vandaag ga ik denk ik opnieuw naar wallmart en daar kijken voor een telefoon, en later in de middag krijgen we bezoek. Heb nog geen idee van wie! hahaha

Toedeloe!

p.s. Volgende week ga ik naar een concert van Keith Urban, nooit van gehoord...maar ik weet alleen dat het de man van Nicole Kidman is. Dus ik vind het PRIMA!

Laatste dag NewYork & Vliegreis

Hallo allemaal!

Ik ben gisterochtend vroeg om 5.15 uur gewekt door de vrouw achter de balie vanhet Hilton. Vanuit het hotel benik met de shuttle bus naar de airport gegaan, waar vervolgens met die maaikesamen zou inchecken. Dat lukte wel voor de 1e vlucht naar Washington, maarhelaas niet voor Bangor omdat dat met een andere vliegtuigmaatschappij is.
Ik baalde toen wel even. Ik baalde het driebubbele van wat ik al baalde toen
ik de tijd zag die ik tussen de twee vluchten had. Nou echt om te janken!

In precies een uur en een kwartier moest ik snel het vliegtuig uit.
Vervolgens mijn koffer van de band halen... En 3x raden hoeveel koffers
achter die van mij zaten.. Idd 2 koffers nog. Met andere woorden mijn koffer
kwam als laatste aanwaaien.
Nou eenmaal mijn koffer gehaald ging ik als speedy Gonzales naar de incheck
balie van us airways. Duurde ook nog eens 3 jaar voordat ik door had hoe dat
apparaat werkte. Toen moest ik ook nog 25 dollar betalen voor me koffer,
want dat is us airways. Heeft niks te maken met overvracht ofzo. Dus echt
belachelijk.
Toen snel door racen door de handbagage mensen en controle en dan ook nog
eens je gate zien te vinden. Nou ik kon nog net instappen.
Dusja ik zag het leven even niet meer zitten! Hahaha

Gister was echt een leuke dag in newyork, op het schietincident bij de
empire state na. Ik heb er trouwens vrij weinig van meegemaakt dus no
worries.
We zijn naar 911 memorial geweest en OMG WAT HEBBEN ZE DAT MOOI GEMAAKT!
Just wauw! Op de plekken waar de towers stonden hebben ze een watervallen
gemaakt, en ook echt met dezelfde omtrek als de towers. Echt huge dus.
Ook zijn we naar coney island gegaan, een plek met entertainment and the
beach. Ik ben daar voor 5 dollars naar een freakshow geweest... Nou echt
bizar. Bijvoorbeeld een man die een bowling draagt met z'n oorbellen, of
vishaken in z'n oog doet ( dat was trouwens echt walgelijk, heb me ogen
dicht gedaan ). Er was een vrouw die gewoon chilling met een slang aan het
dansen was en een vrouw die even een zwaard in dr mond deed en het doorduwt
door dr keel. Was dus pretty weird!
In de avond zijn we nog naar times square geweest. Het blijft daar gewoon
leuk en gezellig.
Ohja, ik ben ook op Liberty island geweest. Daar heeft Jonathan, die
tourguide, verteld waar het voor staat en de geschiedenis verteld. Was wel
cool om te horen.

xoxo