Hallo lieve mensen,

Hier gaat nog steeds alles helemaal prima in the States. Ik heb het nog steeds erg naar m'n zin hier. Ik wil bijna zeggen dat ik niet meer terug wil! haha

Gisteren was helaas een mindere dag. Het Nokomis Girls Varsity Soccer had hun play off wedstrijd. Wij zaten in de laatste 12, als we deze westrijd zouden winnen, gingen we naar de kwartfinale van het Maine State Championship.
Begin van de week wisten we nog niet de exacte tegenstander, het zou of OceanSide of Ellsworth worden. Eerder in het seizoen hadden we met 4-2 van OceanSide verloren, dus die wilde we helemaal niet meer tegenkomen. Ellsworth hadden we nog nooit gespeeld, maar we wisten dat ze super goed waren. Uiteindelijk is de tegenstander dan uiteindelijk Ellsworth geworden.

Maandag tot en met donderdag hebben we heel hard getraind opbalcontrole en triangle passing.
De coach is naar één van de wedstijden gaan kijken van Ellsworth. 2 Meiden van dat team kunnen super ver ingooien doordat ze zo een flip doen. Echt super cool om te zien :) Maar anyways...Hij is er ook achter gekomen dat Ellworth 70% van hun doelpunten maakt uit corners.

Na een week hard trainen was dan eindelijk de dag aangekomen. We werden om 12 uur dismissed van school. Met de leuke gele schoolbus reisden we af naar Ellsworth. Na een warming up van 47 minuten en een pep-talk van 10 minuten kon de wedstrijd dan eindelijk beginnen. We waren er helemaal klaar voor!!
Helaas kwamen we al snel op achterstand, na 12 minuten stond het scorebord op 1-0 voor Ellsworth, door een lucky shot dicht bij het strafschopgebied. We gaven niet op en speelde goed verder. We kregen een aantal kansen, alleen geen van ons kon de bal in het net krijgen.
We gingen de rust in met een 1-0 achterstand.

In de rust vertelde coach wat we beter moesten doen en waarom we dat moesten doen. Opnieuw gaf hij een kleine speech over dat dit wellicht de laatste wedstrijd voor de Seniors kan zijn, en dat we alles moesten geven voor de Seniors. Dat deden we dan ook.
De tweede helft begonnen we fel. We hadden veel balbezit en speelde goed over. Halverwege de tweede helft begon de tegenstander vies te spelen.
Één van onze verdedigers kreeg een bal op haar neus, terwijl er al gefloten was. Ze schoot dus de bal expres. Helaas moest ze met een flinke bloedneus het veld af. Vervolgens werd onze links achter flink onderuit gehaald, en hield een knieblessure eraan over. Ook zij moest het veld verlaten.
Ondertussen kregen we opniew een goal tegen. We stonden met 2-0 achter en we hadden nog 13 minuten. We gaven alles. Dit was totdat onze striker (spits) getrapt werd in haar buik. Ook zij kon niet meer verder spelen.
Vanaf dat moment had iedereen het gehad. We wilden niet meer verder spelen, we wisten dat we deze wedstrijd niet meer konden winnen. Dan kwam ook nog eens 32 seconden voor tijd de 3-0.

Ik denk dat er 4 of 5 seniors op de grond gingen zitten, huilen. Het was over. Het voetbalseizoen is over, en voor de seniors was het hun aller laatste wedstrijd.
Tranen waren overal. Het enige wat je kon doen was elkaar troosten. Dat deden we dan ook!

Één ding weet ik wel, en dat is dat ik een super ervaring erbij heb. Ik kon me geen beter team wensen om dit jaar mee te spelen. Op dit moment proberen een aantal meisjes me over te halen om mee te doen voor de try-outs voor het Basketball season, maar ik weet niet of ik dat wel ga doen. Ik heb nooit basketbal gespeeld, en ik ken de spelregels niet. Maarja, ik zal er in ieder geval over nadenken :)

Zo, dat was weer genoeg geklets van mij!

Toedeloekies